اندکی تأمل:
بررسی یک نامه:
می ترسم زن بگیرم...
سلام پسری 24 ساله هستم با مدرک کارشناسی که تازگی دوره سربازیم تمام شده است. پدر و مادرم اصرار به ازدواج من دارند اما با هرکدام از دوستان بزرگترم، مخصوصاً با آنها که ازدواج کردهاند صحبت میکنم مرا از این کار باز میدارند و میگویند تشکیل خانواده پوستت را میکند! کوهی از مشکلات را بر سرت میکوبد و همه سلامتی و آرامشت را میگیرد. فقط این دوستان من نیستند که اینقدر مخالفند، بلکه کارشناسان نیز میگویند ۸۵ درصد ازدواجها ناموفق هستند. بزرگان دین میگویند اگر جوانی بترسد به گناه بیفتد باید ازدواج کند. اما من به لطف خدا طوری برخورد میکنم که دچار مشکل اخلاقی نشوم. با این حساب آیا حتماً باید زن بگیرم و زیر کوه دشواریها خرد شوم؟
(علی – گ از تهران)
پاسخ:
تشکیل خانواده پذیرفتن یک مسئولیت بزرگ است. جوانی که تا دیروز وابسته به خانواده پدری بود و عمدتاً نقش فرزندی را ایفا میکرد اینک بعد از ازدواج، بار سنگین همسری را به دوش میکشد و کمی بعد وظیفه پدری یا مادری را بر عهده میگیرد. او برای انجام چنین تعهد خطیری باید فردی باشد توانا، مستقل ، خردمند و فعال .
علاوه بر آن که برای سلامت بالندگی و رستگاری خود برنامه دارد و میکوشد در اندیشه همسر و فرزندانش نیز باشد و برای سلامت جسمی، روانی و اخلاقی آنها وقت بگذارد تلاش کند. مسلم است که خودخواهان ، هوسرانان، ناپختگان، و بازمندگان از راه رشد و تعالی نمی توانند ازدواجی موفق و سعادت بخش داشته باشند.
بلوغ جسمی و جنسی تنها شرط ثبتنام در امتحان ورودی ازدواج است. پس از نامنویسی تنها بالغانی میتوانند همسر اختیار کنند که دیگر شرایطی را که برشمردیم داشته باشند. با این توضیح، معلوم است آنهایی از ازدواج میهراسند که توان این مسئولیت مهم و چند بعدی را ندارند. حال آنان یادآور این سخن حافظ است که :
خستگان را چو طلب باشد و قوت نبود گر تو بیداد کنی شرط مروت نبود
آری اگر متأسفانه نزدیک به ۲۰ درصد ازدواجها در شهرهای بزرگ به جدایی میرسند و شمار زیادی از خانوادههای ایرانی در آشفتگی و نابسامانی بسر میبرند به این خاطر است که جوانان ما تواناییها و امکانات لازم را برای تشکیل خانواده بدست نیاوردهاند و تنها به خاطر کشش غریزی و عرف اجتماعی ازدواج میکنند. اما کسانی که در حد مناسبی شایستگیهای جسمی ، روانی، اخلاقی و اجتماعی را فراهم آوردهاند و انگیزه و توان افزایش آنها را دارند، اگر ازدواج کنند به مهمترین عامل خوشبختی دست مییابند و شادکامی دنیا و رستگاری آخرت را برای خود تضمین میکنند. نكته آخر اين كه چون ارضای قانونی و شرعی غریزه جنسی، تنها یکی از فایدههای این عمر مقدس است. خویشتنداری و مهار آن نمیتواند شما را از پذیرفتن این مسئولیت سازنده و رشددهنده بازدارد.